چشمانت۲

زیباترین رویای من در شب های بارانی

نگاهت تنها التیام بخش زخمهایم است

 آن را از من دریغ نکن...

انگار هردوتامون جاافتاده تر بودیم،باهم بودیم هردومون سرخوش و خوشحال

بودیم وقتی ازخواب بیدار شدم حال خوبی داشتم اونجا بودم که مطمئن

شدم آخر این قصه خوبه...

هنگامه ی طلوع رخ تو،حال من آشفته می شود،چشمانم به قدمت خیره می شود

گویی اندامم یارای مقاومت ندارد... 

روییده گل از نخ به نخ پیرهن تو                               مینیاتوری از فرشچیان است تن تو

فنجون قهوه امو می نوشم

هدفون زدم سکوت و شب

شب ها دلم تنگ تو میشه

امشب بازم مثل همیشه  

دلتنگتم پس تو کجایی؟؟؟کجایی؟کجایی؟ 

حست می کنم توخیالم تو پیشمی منو اون آهنگ همیشگی 

بزار برات ترسیم کنم یه قلب یه حس یه دم توفکرتم ببینمت ببینمت ببینمنت

حست می کنم تو خیالم تو پیشمی منو اون آهنگ همیشگی

خدایا کمکم کن بتونم یکم از الانم فاصله بگیرم

من که جز تو کسی رو ندارم فقط تو می تونی دستمو بگیری

نمی دونم چم شده فقط می دونم آدم سابق نیستم

خدایا کمکم کن...

تا زودتر از واقعه گویم گله ها را  

 چون آینه پیش تو نشستم  

که ببینی درمن اثر سخت ترین سخت ترین زلزله ها را 

پرنقش تر از فرش دلم بافته ای؟

 بس که گره زد به گره زد به گره زد حوصله ها را!

یک بار تو هم عشق من از عقل میندیش!

بگذار که دل حل کند این حل کند این مسئلهها را 

 من آن آوازم که می رود به سینه ی قبیله ای

آن شوق پروازم که می تپد دقیقه ای

در دل بچه گنجشک...

من تپش تند قلبم در نخستین ثانیه ها

لرزش کند پای کودکم در نخستین گام ها 

چشم ها را باید شست جور دگر باید دید(سهراب سپهری) 

دونگاه خیلی نزدیک به هم...